De Plant Manager of the Year 2020 finalisten zijn…

Met trots stellen we de vier finalisten van de Plant Manager of the Year verkiezing van dit jaar aan u voor: Lennard Luijt (NAM), Mirjam Verhoeff (DSM Resins and Functional Materials), Ann Geens (Ducor) en Harry Talen (Engie). Op deze pagina’s kunt u kennis maken met de finalisten en horen we waar ze zich sterk voor willen maken als zij de verkiezing winnen. De winnaar wordt op 3 september tijdens het congres Deltavisie bekend gemaakt.

Lennard Luijt

Production unit manager offshore Lennard Luijt is verantwoordelijk voor de gehele operatie van de NAM op de Nederlandse Noordzee. Hij wil zich inzetten om met meerdere partijen samen te werken aan de energietransitie en het enthousiasmeren van jonge mensen in de techniek.
Luijt voelt zich gevleid dat hij is genomineerd voor de Plant Manager of the Year verkiezing. Hij is vooral trots op het empowering leadership. ‘Dat betekent dat medewerkers en teams echt verantwoordelijk zijn voor hun eigen acties. Ik vind dat in ieder individu en team leiderschap zit. Als je echt goed naar medewerkers luistert en hoort wat ze nodig hebben, dan kan je het niveau van de organisatie constant verhogen. En het is bewezen dat mensen door empowering leadership blijer en gezonder naar hun werk gaan.’

(c) NAM

Lennard Luijt (NAM): ‘Ik vind dat in ieder individu en team leiderschap zit.’

Daarnaast ziet Luijt het terug in de businessperformance en de ontwikkeling van medewerkers. ‘Ik zie veel meer mensen stappen maken of doorgroeien. Van operator naar hmi (hoofd mijnbouw installaties, red.) bijvoorbeeld en medewerkers die in hun huidige baan veel meer doorgroeien en effectiever worden. Daar krijg ik zoveel energie van.’

Talentpool

Als Luijt de verkiezing wint, wil hij zich voor twee zaken sterk maken. Hij wil dat energiebedrijven en de hele keten van energie zich meer samen in gaan zetten voor een CO2-neutrale wereld. ‘Ook al klinkt dit misschien raar, omdat ik in de olie en gas werk’, zegt Luijt. ‘Maar we moeten ervoor zorgen dat dit de komende generaties doorgaat. Wij als NAM kunnen de energietransitie niet alleen doen en dat geldt voor iedereen on- en offshore. Daarom moeten we veel actiever kijken hoe we met elkaar kunnen samenwerken.’

Belangrijk daarbij is dat er ook genoeg mensen zijn om oplossingen te bedenken om tot die CO2-neutrale wereld te komen. Luijt: ‘Daarom ben ik heel erg gefocust op het enthousiasmeren van jonge mensen in de techniek. De talentpool van technische mensen begint aardig op te drogen. Zeker nu met COVID-19 moeten we niet dezelfde fout maken als in het verleden. We moeten de jeugd de kans geven om zich te ontwikkelen in technische beroepen, zodat we kunnen bouwen aan een solide technische kennispoel in Nederland. Techniek is fun.’

Mirjam Verhoeff

Plantmanager Mirjam Verhoeff van DSM Resins and Functional Materials vindt het een eer om genomineerd te zijn voor de verkiezing. Hoewel ze liever zou willen dat het de Plant of the Year verkiezing zou heten. ‘De afgelopen drie jaar hebben we met het team heel veel gedaan en deze nominatie voelt dan ook als erkenning voor het hele team.’
DSM Resins and Functional Materials in Hoek van Holland maakt uv-uithardende harsen die worden gebruikt als coating voor glasvezel en als 3D-printmateriaal. Dat laatste produceerde het bedrijf tot drie jaar geleden op een andere locatie. ‘Doordat het nieuwe product hierheen kwam en de productievolumes van de bestaande productlijn hard stegen, zijn wij enorm gegroeid’, legt
Verhoeff uit. ‘Tot drie jaar terug hadden we 35 man in dienst in de fabriek, nu zijn dat er 100.’

Pareltjes

Verhoeff is trots dat het met een verbeterprogramma is gelukt om 55 verbeteringen door te voeren in acht maanden tijd. Medewerkers kregen een coach die hielp bij de verbeteringen, maar iedereen mocht zelf invullen wat ze gingen verbeteren. ‘Hierdoor konden medewerkers aan verbeteringen werken waar ze zelf elke dag profijt van hebben. En daar zitten echt pareltjes tussen. Zo is een groot kwaliteitsprobleem opgelost door iemand van het lab. Dat is fantastisch.’

(c) Dagmar Aarts

Mirjam Verhoeff (DSM): ‘We doen al veel met digitalisering, maar hoe haal je daar nou het maximale uit?’

Het andere waar de plantmanager echt trots op is, is dat de site kort geleden de SHE improvement award van DSM heeft gewonnen. Een award op het gebied van veiligheid, gezondheid en milieu. ‘Dat was echt een hart onder de riem. We hebben de afgelopen jaren heel hard gewerkt aan alle systemen en processen, maar ook tijd gestoken in de leiderschapsstijl van alle leidinggevenden. We hebben grote stappen gemaakt en binnen DSM wordt dat nu ook erkend doordat een aantal door de site ontwikkelde best practices nu breed door DSM worden gebruikt, bijvoorbeeld op het gebied van heftruckveiligheid.’

Digitaal

Als Verhoeff de verkiezing wint, wil ze zich graag inzetten om meer samen te werken aan het verbeteren van het gebruik van data en digitale oplossingen in de chemische industrie. ‘Iedereen is er wel mee bezig, maar vindt het voor zichzelf uit. Terwijl we het allemaal nodig hebben om te blijven verbeteren. We doen al veel, maar hoe haal je daar nou het maximale uit? Ik heb rondgevraagd, maar niemand kan mij een bedrijf in onze sector aanwijzen dat een echte koploper is op dit gebied. Door te delen wat werkt en wat niet, kunnen we samen verder komen.’

Ann Geens

Bij chemiebedrijf Ducor in Rozenburg is de laatste jaren enorm veel veranderd en daar is plantmanager Ann Geens trots op. Het bedrijf maakt nu niet meer één product per productielijn, maar schakelt elke dag om.
Geens moest even wennen dat ze is genomineerd voor de verkiezing, ze treedt liever niet zo op de voorgrond. Ze ziet zichzelf als een goede tegenpool van de technische medewerkers die bij Ducor werken. ‘Op een samenwerkende manier probeer ik verandering en vooruitgang te bewerkstelligen.’

Omschakelen

Die verandering was nodig. Het bedrijf is gespecialiseerd in de productie van polypropeen-, polyetheen- en polyolefineproducten voor veel uiteenlopende toepassingen. ‘Een aantal jaar geleden verkocht Ducor veel aan haar moederbedrijf en Belgische textielbedrijven. Zij begonnen ons meer en meer met onze rug tegen de muur te zetten en onze marges af te bijten. Toen zijn we omgeschakeld van massaproductie naar mixed specialties.’
Dat bracht enorm veel (cultuur)veranderingen met zich mee. Geens: ‘We hebben drie productielijnen. Eerst maakten wij op één productielijn één product per jaar. Nu maken wij op elke productielijn één product per dag. We schakelen constant om en beleveren veel kleinere klanten. Ik denk dat het mijn sterkte is om zo’n verandering voor elkaar te krijgen.’

(c) Ducor

Ann Geens (Ducor): ‘We moeten de bron aanpakken en de industrie wakker maken.’

Vervuiling aanpakken

Als ze de verkiezing wint, wil ze zich voor twee zaken inzetten. ‘Ik ben geen feministe, maar ben wel een vrouw in een mannenwereld. Er zijn nog niet genoeg vrouwen in onze sector. De sector chemie staat voor grote veranderingen en het is noodzakelijk om daar alle denk- en doe-kracht bij te betrekken. Vrouwelijke medewerkers voegen echt iets toe aan de sector, zowel op uitvoerend niveau als op management niveau. Onze creativiteit en slagkracht kan verschil maken.’ Daarnaast wil ze ervoor zorgen dat bedrijven zich samen gaan inzetten om vervuiling in de omgeving tegen te gaan. Vorig jaar nagelde de Plastic Soup Foundation Ducor openlijk aan de schandpaal. Plastic korrels van de fabriek in Rozenburg zwerven rond in nabijgelegen havens.

Het bedrijf steekt de hand in eigen boezem, maar kwam bij eigen onderzoek ook andere korrels tegen. ‘Die korrels moeten opgeruimd worden, maar we moeten vooral de bron aanpakken. Op ons eigen terrein hebben we dat gedaan door maatregelen te nemen om te zorgen dat de korrels niet meer in het milieu terechtkomen. Nu moet de gehele industrie wakker worden. Samenwerken is daarvoor noodzakelijk.’ Daarom stelt Geens voor om samen proactief naar oplossingen voor dit soort vervuiling te zoeken.

Harry Talen

Harry Talen is plantmanager van de vier gasgestookte elektriciteitscentrales van Engie in Nederland: Lelystad, Eemshaven, Bergum en Harculo. Hij ziet zichzelf als een schakel in het geheel die niet meer of minder belangrijk is dan alle andere schakels. De nominatie ziet hij dan ook als waardering voor het hele team.

Een team dat het de afgelopen jaren niet makkelijk had. De gasprijs was gewoonweg te hoog om te concurreren met bijvoorbeeld goedkope kolenstroom. Bovendien was de vraag afgenomen als gevolg van de crisis. Het tij is inmiddels gekeerd. Talen: ‘Ik ben er trots op dat het team, ondanks dat we niet wisten of we over een maand of een jaar nog een job hadden, er wel vol voor is blijven gaan. We zijn erin geslaagd die moeilijke periode te overleven. Nu kunnen we met diezelfde spirit doorstarten en groeien.’

(c) Wim Raaijen

Harry Talen (Engie): ‘Soms is het goed om een sense of urgency te voelen.’

Achteraf gezien was die moeilijke periode bijna een zegen volgens Talen. ‘Soms is het goed om een sense of urgency te voelen. We moesten echt veranderen. Die spirit kunnen we nu in de energietransitie gebruiken. We weten dat we moeten blijven vernieuwen. Vandaag, morgen of overmorgen komt er weer een crisis en daar moeten we op voorbereid zijn. We kunnen nu niet achterover leunen.’

Jeugd enthousiasmeren

Als hij de verkiezing wint, wil Talen zich inzetten om de jeugd enthousiast te maken voor techniek door meer verbinding te zoeken met opleidingen en scholen. ‘We zijn veel minder aaibaar dan andere beroepen en je kunt niet zomaar een plant binnenlopen om te kijken wat iedereen doet. Ook denk ik dat de beeldvorming is dat de industrie een grote rokende schoorsteen is met zwaar, vies werk voor voornamelijk mannen. Terwijl wij zoveel verschillende mensen en kennis nodig hebben.’

De nieuwe generatie is ook nodig om te helpen bij de energietransitie volgens Talen. ‘Als mensen echt het verschil willen maken voor de toekomst, dan moeten ze in onze sector gaan werken. Daarin kunnen ze een bijdrage leveren aan de energietransitie en verduurzaming. Ik zou de industrie en het onderwijs nauwer willen verbinden, zodat de scholieren die straks een keuze moeten maken een richting kiezen waardoor ze ons kunnen komen ondersteunen.’