Marcus Remmers, CTO bij DSM, maakte dinsdag 10 december tijdens de European Industry & Energy Summit een analogie met de telecomindustrie. Hij vergeleek de verschillende stadia van het gebruik van biomassa met 1G tot en met 5G. De insteek was vooral het ruimtegebruik voor de landbouw, terwijl de voedselproductie met een groeiende wereldbevolking schaarser wordt.

Remmers ziet de huidige stand van de techniek als 1G. Granen en suikerriet zijn grondstoffen voor industriële energie, vooral in de vorm van bio-ethanol. De 2G-fase is om non-food bronnen te gebruiken. Hiervoor is een voorbehandeling nodig om pulp door hydrolyse van cellulose via suikervergisting te verwerken tot bio-ethanol, butanol, warmte, elektriciteit, brandstoffen en chemicaliën. Van deze technieken zijn enkele praktijkcases al in bedrijf, waaronder bij een staalfabriek in China.

Ruimte-intenstief

De volgende stap is de verwerking van algen, die zowel brandstoffen als chemicaliën, meststoffen en eiwitten kunnen leveren. Het vangen van CO2 in algen is echter ruimte-intensief en vereist veel zonlicht. Woestijnen zouden daar prima in kunnen voorzien, maar daar is het benodigde water een uitdaging.

De 4G-generatie gebruikt de eindproducten van de eerste twee stadia als basis voor hydrolyse en conversie tot suikers en gassen (door duurzame elektriciteit). Dit is echter zeer energie-intensief. Ook het terugvoeren en de reductie van CO2 in dit proces vormt nog een grote uitdaging.

Bij de nieuwste generatie, oftewel 5G, worden CO2 uit de lucht en elektriciteit uit zonne- en windenergie direct omgezet in warmte, brandstoffen en chemicaliën zonder tussenkomst van biomassa. De uitdaging daarbij is om CO2 op te waarderen voor meer energie met waterstof, wat in de totale keten erg inefficiënt gebeurt. De beloning is dat landbouwgrond dan niet meer nodig is voor de industrie. Richting 2050 is deze grond dan beschikbaar voor voedselproductie. Er is echter wel meer technologie nodig om dit voor elkaar te krijgen.

Noodzakelijk kwaad

Voor dit moment ziet Remmers de opslag van CO2 als een noodzakelijk kwaad om de klimaatdoelstellingen te halen. De kosten om dit te realiseren, zijn echter te hoog. ‘Vermijd het verbranden van biomassa, zodat geen CO2 wordt gegenereerd en we het alleen onder de grond hoeven te stoppen als het niet anders kan’, besloot hij het side-event van de European Industry & Energy Summit.