[vc_row][vc_column][vc_column_text]Shell investeert honderden miljoenen euro’s in Moerdijk. Het concern vervangt gedurende vijf jaar een groot aantal oude fornuizen van de stoomkraker. Acht nieuwe fornuizen komen in de plaats van de zestien oudste eenheden. De capaciteit blijft gelijk.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]De Moerdijk Lower Olefins-kraker (MLO) heeft in totaal twintig fornuizen die de krachtbron voor het kraakproces vormen. Vier daarvan zijn eind jaren negentig gebouwd. In 2009 hebben deze grotere fornuizen een upgrade gehad, waarna de MLO ook hydrowax vanuit Pernis en andere Europese Shell-raffinaderijen kon gaan verwerken. En in 2019/2020 volgde nog eens een upgrade.
Deze vier exemplaren blijven dus, maar de zestien kleinere fornuizen moeten plaatsmaken voor acht nieuwe exemplaren. De kleinere fornuizen zijn begin jaren zeventig gebouwd. Tegelijkertijd verdwijnen er ook schoorstenen van het chemiecomplex. Van de tien schoorstenen blijven er nog maar zes over voor de vier oudere en acht nieuwe fornuizen. Shell heeft de investering daarom project Skyline genoemd.
Modules
De nieuwe fornuizen worden vanaf 2022 in modules naar de locatie verscheept. Daar worden ze één voor één in elkaar gezet om gefaseerd de capaciteit van de oude fornuizen over te nemen. Daardoor kan de stoomkraker gedurende het hele upgrade-project in bedrijf blijven. Naar verwachting zijn de werkzaamheden in 2025 klaar.
Elektrificatie
Met de nieuwe, veel efficiëntere fornuizen kan Shell het energiegebruik in Moerdijk flink terugbrengen. Daarmee gaat ook de uitstoot van CO₂ en andere gassen als zwavel, stikstof en fijnstof omlaag. De CO2-emissiereductie bedraagt ongeveer tien procent van het jaartotaal van Shell Moerdijk.
Daarmee is de investering voor Shell een mooie stap in de energietransitie, maar zeker niet de enige. Het concern werkt bijvoorbeeld samen met Dow om de technologie voor de elektrificatie van stoomkrakers te versnellen. Als de fornuizen van krakers in de toekomst niet op fossiele brandstoffen maar op groene elektriciteit kunnen draaien, scheelt dat nog eens heel veel CO2-emissie.
Stoomaandrijving MSPO1
Deze technologie staat nu echter nog in de kinderschoenen. De elektrificatie van fornuizen is voor Shell daarom vooral een lange termijn-ambitie. Op de kortere termijn gaat Shell Moerdijk intussen verder met de elektrificatie van andere units op het complex. Denk hierbij aan het vervangen van stoomturbines door elektromotoren.
Zo heeft Shell Moerdijk vorig jaar tijdens een grote stop de stoomaandrijving van de MSPO-1 vervangen door een elektrische aandrijving. Op jaarbasis zorgt deze nieuwe aandrijving voor een CO2-reductie van dertienduizend ton. Vergis je niet, deze reductie is zelfs nog iets groter dan de vermeden CO2-uitstoot van het 76.000 panelen tellende zonnepark op Shell Moerdijk. Deze heeft een piekvermogen van 27 megawatt.
Signaal
In BN De Stem uitte Richard Zwinkels, general manager van Shell Moerdijk, zijn blijdschap over project Skyline. ‘Dit doe je niet voor vijf jaar. Zo’n enorme investering is een signaal dat we op Moerdijk zitten voor de lange termijn.’
Lees ook ons artikel over de grote onderhoudsstop bij Shell Moerdijk in 2019.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_message]Wat is een kraker?
De kraker is het hart van een grote petrochemische site. Hier wordt de uit olie gedestilleerde nafta gekraakt tot kleinere, onverzadigde moleculen als etheen, propeen, butadieen en benzeen. Dit zijn de grondstoffen voor de honderden producten die de andere fabrieken maken. Het kraken gebeurt met veel thermisch geweld. De voeding wordt opgewarmd tot boven achthonderd graden Celsius om vervolgens zo snel mogelijk weer te worden afgekoeld. De krakers zijn dan ook de grootste energieverbruikers op een petrochemische site.
Lees ook ons artikel over elektrificatie van stoomkrakers.
[/vc_message][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_video link=”https://youtu.be/ttcy5ycdNhg” el_width=”60″ align=”center”][/vc_column][/vc_row]
